پلیمر چیست؟

پلیمر

پلیمر واژه ای یونانی است که از دو بخش “پلی” و “مر” تشکیل شده است که به معنی “زیاد” و “قطعه” می باشد.
پلیمر به ترکیبات شیمیایی گفته می شود که دارای مولکول بزرگی هستند که این مولکول از بخش های تکرار شونده تشکیل می شود.
پلیمر ها را می توان در طبیعت به وفور یافت مانند چوب ،کائوچو، الماس ، گرافیت و پروتئین ها همچنین پلیمر ها به صورت مصنوعی نیز وجود دارند مانند پلاستیک ها : سلفون ، نایلون ، نایلکس ، شیشه ،چسب ها و بتن.

پلیمر های پر کابرد در صنعت پلاستیک

PE پلی اتیلن

پلی اتیلن یا پلی اتن یکی از ساده‌ترین و ارزانترین پلیمرها است. پلی اتیلن جامدی مومی و غیر فعال است. این ماده از پلیمریزاسیون اتیلن بدست می‌آید و بطور خلاصه بصورت PE نشان داده می‌شود.

انواع پلی اتیلن

HDPE (پلی‌اتیلن با دانسیته بالا): این پلی‌اتیلن دارای زنجیر پلیمری بدون شاخه است بنابراین نیروی بین مولکولی در زنجیرها بالا و استحکام کششی آن بیشتر از بقیه پلی اتیلن‌ها است. HDPE ، در تولید ظروف شیر و مایعات و انواع وسایل پلاستیکی آشپزخانه کاربرد دارد.
LDPE (پلی‌اتیلن با دانسیته پایین): این پلی‌ اتیلن دارای زنجیری شاخه‌دار است بنابراین زنجیرهای LDPE نمی‌توانند بخوبی با یکدیگر پیوند برقرار کنند و دارای نیروی بین مولکولی ضعیف و استحکام کششی کمتری است. از خصوصیات این پلیمر ، انعطاف‌پذیری و امکان تجزیه بوسیله میکروارگانیسمها است. از LDPE در تولید ظروف پلاستیکی سبک و همچنین کیسه‌های پلاستیکی استفاده می‌شود.
LLDPE (پلی اتیلن خطی با دانسیته پایین): LLDPE بدلیل بالا بودن میزان انعطاف‌پذیری در تهیه انواع وسایل پلاستیکی انعطاف‌پذیر مانند لوله‌هایی با قابلیت خم شدن کاربرد دارد. اخیرا پژوهش‌های فراوانی در تولید پلی اتیلن‌هایی با زنجیر بلند و دارای شاخه‌های کوتاه انجام شده است. این پلی اتیلن‌ها در اصل HDPE با تعدادی شاخه‌های جانبی هستند. این پلی اتیلن‌ها ترکیبی ، استحکام HDPE و انعطاف‌پذیری LDPE را دارند.

PP پلی پروپلن

پلی پروپیلن (PP) یک پلیمر خطی هیدروکربنی است، به عنوان CnH2n بیان می شود. پلی پروپیلن یکی از متنوع ترین پلیمرهای در دسترس است با کاربردهایی هم به عنوان یک پلاستیک و هم به عنوان فیبر، تقریبا در تمام بازارهای پلاستیک وجود دارد.
این پلیمرهای جدید با توانایی متبلور شدن به زودی محبوب شد و پلی پروپیلن در حال حاضر یک محصول بسیار موفق در بسیاری از حوزه ها است. تنوع کاربرد این پلیمر نرخ رشد خود را حفظ کرده است که PP را قادر به چالش کشیدن سهم بازار مواد جایگزین در مجموعه ای از کاربردها از جمله قطعات قالب گیری شده (قطعات خودرو) ، فیبر ها (فرش ، طناب ، پوشاک) ، فیلم های پلی پروپیلن (OPP)

خواص پلی پروپیلن عبارتند از
نیمه سخت
نیمه شفاف
مقاومت شیمیایی خوب
مستحکم
مقاومت خستگی خوب
مقاومت حرارتی خوب
مشکل ترک خوردگی در اثر استرس نداشته و مقاومت الکتریکی و شیمیایی عالی در دماهای بالاتر نشان می دهد. در حالی که خواص PP شبیه به خواص پلی اتیلن است، اما تفاوت های خاصی بینشان وجود دارد. این تفاوت ها عبارتند از چگالی کمتر، نقطه نرم شدن بالاتر زیر 160درجه سانتی گراد ذوب نمی شود، پلی اتیلن، پلاستیک رایج تری بوده و در حدود 100 درجه سانتی گراد تجزیه می شود و صلبیت بالاتر و سختی مواد افزودنی برای محافظت از پلیمر در طول پردازش و به منظور افزایش عملکرد در هنگام مصرف به تمام رزین های پلی پروپیلن به صورت تجاری تولید شده افزوده می شود.